-
1 wybiel|ić1
pf — wybiel|ać impf Ⅰ vt 1. (uczynić białym) to bleach [ubrania, tkaniny, papier]; to whiten [zęby, cerę] 2. przen. (usprawiedliwić) to justify- wybielić kogoś to whitewash sb- obrona starała się wybielić przeszłość oskarżonego the defence attempted to whitewash the defendant’s past3. (powlec cyną przedmiot metalowy) to tinplate 4. książk. (rozjaśnić) to whiten, to lighten- księżyc wybielił rysy jej twarzy the moon lightened her faceⅡ wybielić się — wybielać się 1. (stać się bielszym) to whiten, to become bleached a. white 2. przen. (usprawiedliwić się) to put on a good frontThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wybiel|ić1
Перевод: с польского на все языки
со всех языков на польский- Со всех языков на:
- Польский
- С польского на:
- Английский